sábado, 13 de diciembre de 2008

Las fases del Facebook 1/2

Los micro pc.s permiten escribir en esos ratos muertos tan vacíos a inundarse por la escritura como son los trayectos en bus de punta a punta de la ciudad, y si algunos fans del móvil a todo trapo sin auriculares se exhiben, yo también puedo quedar notas cual Jessica Fletcher urbana en una mañana soleada de sábado. Pero calladito, rarito y... q se jod.

El facebook ha pasado de un embrión cibernauta más, no aceptado en las primeras intentonas de los pioneros de lo social en la red, los amigos extrovernautas que nos invitaban a probarlo sin éxito, hasta convertirse en un pulmón de ocio y escaqueo laboral por donde respiramos la mayoría cotidianamente. De una promesa más ha pasado ya a epifenómeno social por su implementación. Y como herramienta sociológica, estudiosos y empresas deben pasar por él porque también es un medio para muchas campañas, targets, inducciones y apoyo investigador. La encuesta automática. La fiabilidad buscada dado el tamaño de la muestra.

Este mini-mundo, esquemático, multirelacionado, pero poco complejo pese a que quiera cubrir rincones a los que nunca llegará, aparte de informarnos de qué figura es más admirada, o qué tendencias calan más entre los grupos, atañe sobretodo al micromundo de las personas y sus relaciones sociales. (qué técnico y poco literario me está saliendo el post autobús!).

1 comentario:

Siberieee εïз... dijo...

Tècnic... poc literari... però beeen cert amic Santamaría! El facebook és el que ara enganxa, és una eina retroviral que permet a moltes empreses, personatges públics fer-se publicitat, pe`ro és una eina eficaç, no trobes ;p?
un abraçu!